Μια κατηγορία τίτλων που τα τελευταία χρόνια δείχνει να μην έχει την παλιά της δυναμική και σταδιακά η λάμψη της έχει αρχίσει να ξεθωριάζει, είναι αυτή των horror προτάσεων. Οι λανθασμένες επιλογές των εταιριών είναι δυστυχώς πολλές, ενώ αρκετές από αυτές επέλεξαν να κάνουν μια μεγαλοπρεπέστατη στροφή 180 μοιρών και να εστιάσουν την προσοχή τους στην απλή δράση. Ευτυχώς η Konami δείχνει να παραμένει σταθερή στις αρχικές της θέσεις, αν και πλέον ορισμένα σημάδια αβεβαιότητας και βιαστικών κινήσεων αρχίζουν να γίνονται ορατά.
Η αναγγελία του SAW από την Konami αποτέλεσε μια έκπληξη, αν και δεν είναι σίγουρο το αν τελικά αντιμετωπίστηκε με ενθουσιασμό ή σκεπτικισμό. Η πείρα υπάρχει μεν, αλλά από την άλλη οι μεταφορές κινηματογραφικών παραγωγών στα videogames είναι στην πλειοψηφία τους αδιάφορες. Και κάπου εδώ αρχίζει ο τρόμος... (gameover.gr)
Μια βόλτα στο άσυλο...
Η αλήθεια είναι ότι αρχικά το SAW θα καταφέρει να συνεπάρει τους οπαδούς των ταινιών και μάλιστα στο μέγιστο βαθμό. Το προσεγμένο σενάριο, το άπλετο σκοτάδι αλλά και η απίστευτα ελκυστική όσο και διαβολική φιγούρα του Jigsaw, δημιουργούν ένα μοναδικό σύνολο. Το δυσάρεστο της υπόθεσης είναι πως τα Zombie Studios, σε όσους τομείς έπρεπε να απομακρυνθούν από τα πλαίσια των ταινιών και να πειραματιστούν, διάλεξαν τις πλέον λανθασμένες επιλογές και έτσι όπως θα δούμε παρακάτω, ο τίτλος αντί να τρομάξει, θα προκαλέσει ένα εντονότατο αίσθημα κούρασης.
Το σενάριο του SAW περιστρέφεται γύρω από τον ταλαιπωρημένο ντετέκτιβ David Tapp, ο οποίος χωρίς να θυμάται το παραμικρό, ξυπνάει μέσα στο κελί ενός ιδιαίτερα ψυχρού και αποκρουστικού ασύλου, έχοντας περασμένη στο κεφάλι του τη χαρακτηριστική συσκευή-παγίδα. Η πρώτη φωνή που θα διαπεράσει τα αυτιά του θα είναι αυτή του Jigsaw, ο οποίος έχει στήσει ένα μοναδικό παιχνίδι εις βάρος του. Αρχικά, ο επί χρόνια συνάδελφος και φίλος του πρωταγωνιστή θα πέσει σε μια από τις αμέτρητες παγίδες του ψυχασθενούς δολοφόνου, ενώ στην πορεία η μνήμη του Tapp θα επανέρχεται αλλά με δυστυχώς καταστροφικές συνέπειες. Στο προσκήνιο θα έλθουν αμέτρητες εικόνες από το παρελθόν, στις οποίες θα κυριαρχεί το αίμα, ο πόνος και ο χαμός συγγενικών προσώπων.
...με σύμμαχο την ατμόσφαιρα
Τα πρώτα λεπτά του SAW κρίνονται ως άκρως ενδιαφέροντα και το συστατικό της επιτυχίας δεν είναι άλλο από την κορυφαία ατμόσφαιρα. Η νεκρική σιγή θα κάνει ακόμα και τους παραμικρούς ήχους από το περιβάλλον να σηκώσουν τον παίκτη έντρομο από το κάθισμά του, ενώ τα μουντά χρώματα που γενικότερα είναι ντυμένα με ένα πράσινο φίλτρο, ταιριάζουν απόλυτα με την κρύα εικόνα του ασύλου. Η χαρακτηριστική ανάσα του Jigsaw θα πρέπει να προειδοποιήσουμε τους αναγνώστες μας πως είναι σε θέση να στοιχειώσει τους λιγότερο θαρραλέους, ενώ το γεγονός πως η φωνή του προέρχεται από τον ίδιο τον Tobin Bell, δίνει έναν αέρα αυθεντικότητας στο όλο σύνολο.
Και κάπου εκεί ξεκινάει και η δράση του τίτλου, με τους παίκτες να πρέπει σταδιακά θα θυμηθούν τι έχει συμβεί, αλλά και να καταφέρουν να επιβιώσουν. Γιατί η διαμονή στο συγκεκριμένο άσυλο μόνο ως φιλική δεν μπορεί να χαρακτηριστεί, την ώρα που ο Tapp θα καταδιώκεται από όλους τους υπόλοιπους "ενοίκους" του. Το λόγο αυτού του κυνηγητού, θα σας αφήσουμε να τον ανακαλύψετε μόνοι σας.
...και τους γρίφους
Το SAW είναι μια πρόταση τρίτου προσώπου, που δεν διστάζει να εισάγει και πάρα πολλά action στοιχεία στον κατά τα άλλα horror πυρήνα του. Φυσικά, από την αρχή μέχρι το τέλος οι χρήστες θα έρθουν αντιμέτωποι με τις αμέτρητες παγίδες που έχει στήσει ο Jigsaw, οι οποίες για τις ανάγκες του videogame έχουν αποκτήσει τη μορφή αρκετά πολύπλοκων puzzles. Στον συγκεκριμένο τομέα ευτυχώς δεν ακολουθείται η λογική της ανακάλυψης ενός απλού κλειδιού για παράδειγμα, αλλά απεναντίας, οι γρίφοι αποτελούν μια πραγματική πρόκληση, έναν ευχάριστο πονοκέφαλο θα λέγαμε –τουλάχιστον αρχικά.
Δυστυχώς, αρκετά γρήγορα η ενδιαφέρουσα εικόνα του τίτλου αρχίζει να ξεθωριάζει και το όλο οικοδόμημα δείχνει να καταρρέει, χωρίς καμία προσπάθεια να επανέλθει. Όσοι έχουν παρακολουθήσει τις ταινίες και ιδιαίτερα την πρώτη, θα βρεθούν στην ευχάριστη θέση να αντιμετωπίσουν τους πρωτότυπους γρίφους/ παγίδες του Jigsaw, που ξεχωρίζουν πρωτίστως για την ευφάνταστη υλοποίησή τους.
Το κακό εντοπίζεται σε όλες τις νέες προσθήκες των Zombie Studios, οι οποίες πέρα από επαναλαμβανόμενες, δεν έχουν όλες τον ίδιο βαθμό πρόκλησης. Το φαινομενικά υψηλό επίπεδο δυσκολίας που συναντάται στην αρχή, δίνει τη θέση του σε ένα αντίστοιχο βρεφικό, που έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το αυστηρά ενήλικο περιεχόμενο του τίτλου. Ειδικά από το τρίτο κεφάλαιο και μετά –το SAW χωρίζεται σε επτά ενότητες- η αίσθηση της επανάληψης είναι πραγματικά ασυγχώρητη, ενώ από ένα σημείο και έπειτα η ατμόσφαιρα δεν φαίνεται να συμβαδίζει με την αντίστοιχη των ταινιών.
Για κάποιο μυστήριο λόγο, το SAW δείχνει μια ιδιαίτερη προτίμηση στις μάχες σώμα με σώμα. Τα κύματα των αντιπάλων με τη χαμηλή νοημοσύνη, θα δώσουν έναν action χαρακτήρα στον τίτλο, την ώρα που η αρχική τρομακτική ατμόσφαιρα θα έχει εξανεμιστεί. Στο συγκεκριμένο τομέα, ο χειρισμός φανερώνει όλες τις ατέλειές του, με την αργή απόκριση του χαρακτήρα να είναι η σημαντικότερη. Η προβληματική κάμερα δεν ενοχλεί τόσο, όσο το γεγονός πως ο παίκτης θα δέχεται αλλεπάλληλα χτυπήματα και δεν θα μπορεί να αντιδράσει. Αλλά δυστυχώς αυτό δεν είναι το μόνο πρόβλημα. Η επιλογή lock πραγματικά θα αποπροσανατολίσει, ενώ πιέζοντας στο αριστερό shoulder button για να πάρει ο Tapp επιθετική στάση, η κάμερα θα αρχίσει να κάνει τα δικά της παιχνίδια, κινούμενη απελπιστικά αργά.
Η αυστηρότατη γραμμικότητα του τίτλου δεν αφήνει τον παίκτη σε καμία περίπτωση να πειραματιστεί, ενώ ακόμα και η συλλογή όλων των κρυμμένων αντικειμένων, είναι μια πραγματικά εύκολη και ανούσια υπόθεση. Το καλογραμμένο σενάριο απλά χαραμίζεται σε μια τόσο προχειροφτιαγμένη δημιουργία, η οποία παράλληλα είναι και ιδιαιτέρως σύντομη.
Τα επτά κεφάλαια έχουν διάρκεια το πολύ 60 λεπτά το καθένα, οπότε με έναν απλό υπολογισμό μπορεί ο καθένας να συνειδητοποιήσει πως η περιπέτεια θα ολοκληρωθεί σχετικά γρήγορα. Συν της άλλοις, πρόκειται για μια αποκλειστικά single player εμπειρία και έτσι μόλις πέσουν οι τίτλοι τέλους, η συσκευασία του τίτλου θα πάρει τη θέση της στην κατηγορία με τα "αζήτητα". Το ευχάριστο είναι πως οι γρίφοι θα εμφανιστούν σαν ένα αυτόνομο mode κατόπιν της ολοκλήρωσης του SAW, αλλά ο τρόπος επίλυσής τους παραμένει ο ίδιος, οπότε και δεν προσφέρουν κάτι παραπάνω. Είναι σαφές ότι οι ταινίες παρείχαν τη βάση για να δημιουργηθεί κάτι καλό, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι απελπιστικά αδιάφορο. Ο αρχικός ενθουσιασμός για τους φίλους της σειράς γρήγορα θα χαθεί, τη στιγμή που ο τίτλος θα αναλώνεται συνεχώς στις ίδιες συνήθειες και στους βαρετούς -από ένα σημείο και έπειτα- γρίφους.
Ο ασθενής αδυνατεί να σταθεί όρθιος
Η ίδια αδιάφορη εικόνα συνεχίζεται και στον τεχνικό τομέα, όπου ο ήχος από μόνος του δεν μπορεί να καταφέρει κάτι. Η προσφορά του Tobin Bell είναι αξιοθαύμαστη, αλλά οι υπόλοιποι ηθοποιοί δεν φαίνεται να πήραν στα σοβαρά τη δουλειά τους. Το καλογραμμένο σενάριο και οι διάλογοι έχουν πραγματικά μια μοναδική γοητεία, αλλά τελικά χάνονται μέσα στο σύνολο των προβλημάτων. Τα γραφικά δείχνουν ξεπερασμένα, με άσχημα σχεδιασμένους χαρακτήρες, ελάχιστο έως μηδαμινό interaction με το περιβάλλον και με μια κάμερα που, όπως αναφέρθηκε πιο πριν, θα κουράσει.
Το τραγικό clipping θα είναι υπεύθυνο για ορισμένες αστείες καταστάσεις, όπως για παράδειγμα το γεγονός ότι τα άκρα των αντιπάλων θα είναι ορατά πριν ακόμα ο παίκτης εισέλθει στο επόμενο δωμάτιο. Η χρήση της Unreal Engine μπορεί να υπόσχεται πολλά, αλλά τελικά οι ανεπτυγμένες ικανότητες της δεν αξιοποιούνται και έτσι το SAW δείχνει και είναι μια ξεπερασμένη δημιουργία.
Δυστυχώς, είναι πραγματικά δύσκολο να ασχοληθεί κάποιος με το SAW και τελικά να μείνει ικανοποιημένος. Όλη η μαγεία των ταινιών δείχνει να χάνεται από το πρώτο κιόλας μισάωρο, ενώ για ακόμα μια φορά γινόμαστε μάρτυρες της υποβάθμισης του horror στοιχείου, έναντι της δράσης. Η Konami μάλλον δεν πρόσεξε που έβαλε την υπογραφή της και έτσι οι φίλοι της κατηγορίας μάλλον θα πρέπει να στραφούν σε κάτι άλλο.
gameover
απο το Πλαίσιο:59.90€
δείτε εδώ το trailer :http://gameover.gr/SAW.10539.html?article_page=2
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου