Το Dragon Age είναι ένα μεγάλο στοίχημα για τη Bioware και ένας τίτλος, για τον οποίο τα παιχνίδια του marketing είχαν δημιουργήσει ερωτηματικά σχετικά με το ύφος του. Από τη μία πλευρά το παιχνίδι έχει χριστεί από την Bioware ως ο πνευματικός διάδοχος του Baldur’s Gate και, όπως έχει δηλώσει η ίδια, ετοιμαζόταν από τη στιγμή που ολοκληρώθηκε το Neverwinter Nights. Από την άλλη, έχουν κυκλοφορήσει πολλά videos, τα οποία απευθυνόνταν σε ένα ευρύτερο κοινό και τόνιζαν τη δράση και το αίμα ως τα χαρακτηριστικά του τίτλου. Τι είναι τελικά το Dragon Age; Το νεότερo πόνημα της Bioware είναι ένα παλαιού τύπου RPG, το οποίο ξεφεύγει από τα τελευταία παιχνίδια της εταιρείας, αφού είναι σαφώς λιγότερο "mainstream", ενώ τα αιμοβόρα και rock videos που βλέπαμε εδώ και μήνες κρίνονται τελικά ως εντελώς παραπλανητικά.
Αρχίζοντας την περιπέτεια, ανάλογα με την κλάση και το background του χαρακτήρα μας, παίζουμε έναν από τους έξι διαθέσιμους πρόλογους που μας οδηγούν στους Grey Wardens, οι οποίοι έχουν ως σκοπό να εξαλείψουν μία σκοτεινή δύναμη που έρχεται στον κόσμο κάθε μερικές εκατοντάδες χρόνια. Στις πρώτες ώρες το παιχνίδι είναι γραμμικό με περισσότερα videos και διαλόγους παρά μάχες και gameplay.
Κατά την περίοδο αυτή στήνονται οι βάσεις του κόσμου του παιχνιδιού, αν και το άγχος της Bioware να στήσει τον κόσμο αυτό με τρόπο εντυπωσιακό και κινηματογραφικό, σαφώς υποβαθμίζει την ποιότητα των πρώτων ωρών, οι οποίες όμως δεν είναι αντιπροσωπευτικές του συνόλου. Στην αρχή της περιπέτειας δίνεται η αίσθηση ότι η Bioware βιάζεται να στήσει τον κόσμο, ενώ υπάρχουν πολλά videos που θυμίζουν τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών, videos που, αν και εντυπωσιακά, δίνεται η εντύπωση ότι περισσότερο χρησιμεύουν στη δημιουργία trailer, πάρα στο να προσφέρουν κάτι ουσιαστικό. Επίσης, στην αρχή του το Dragon Age Origins είναι μάλλον ιδιαίτερα γραμμικό και έχει αρκετά λάθη στην αφήγηση, όπως υπερβολικές αντιδράσεις των χαρακτήρων, απαντήσεις των NPCs που δε φαίνεται να ταιριάζουν ιδιαίτερα στις ερωτήσεις μας και ελλιπή ανάπτυξη κάποιων προσώπων.Ευτυχώς, βέβαια, από ένα σημείο και μετά η εξέλιξη αλλάζει δραματικά. Η διαφορά στο ύφος του πρώτου κομματιού του παιχνιδιού με τη συνέχεια -μεταξύ σοβαρού και αστείου- δίνει την εντύπωση ότι το πρώτο μέρος δημιουργήθηκε για να το δείξει η Bioware στην ΕΑ και ότι το υπόλοιπο είναι αυτό που είχε εξ αρχής η εταιρεία στο νου της, το οποίο σαφώς και δεν απευθύνεται σε casual κοινό.
Τεχνικός τομέας
Σε ό,τι αφορά την τεχνολογία του, το Dragon Age σίγουρα δεν βρίσκεται στην αιχμή. Τα γραφικά παρουσιάζουν διακυμάνσεις με αρκετά μεγάλη διαφορά από περιοχή σε περιοχή, με το draw distance και την ποιότητα των υφών να μην ανταποκρίνονται στα σημερινά δεδομένα, απόρροια μάλλον της μεγάλης περιόδου ανάπτυξης του παιχνιδιού. Τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι αρκετά καλοσχεδιασμένα, αν και το animation τους είναι κάπως απότομο. Βέβαια, στις μάχες η συνολική εικόνα είναι αρκετά καλή με τα εφέ των ξορκιών να είναι όμορφα και τις κινήσεις των χαρακτήρων να ανταποκρίνονται πλήρως στην περιγραφή των κινήσεων που υπάρχει στα αντίστοιχα skills.Στο art direction, όμως, το Origins δεν απογοητεύει. Χωρίς να ξεφεύγει από όσα έχουμε δει σε ανάλογα παιχνίδια, το εικαστικό συμβάλει στη δημιουργία μιας εξαιρετικής ατμόσφαιρας ενώ η κάθε πόλη είναι κατασκευασμένη με διαφορετική τεχνοτροπία. Ο ηχητικός τομές κινείται -ως συνήθως για παιχνίδι της Bioware- σε κορυφαία επίπεδα με τα voice overs τις περισσότερες φορές να είναι εντυπωσιακά και τις μελωδίες που ακούγονται να ταιριάζουν απόλυτα με το High/ Dark Fantasy ύφος του τίτλου.
Ο κόσμος και οι χαρακτήρες
Ο κόσμος του Origins είναι πιθανότατα ο καλύτερος και πληρέστερος που έχει δημιουργηθεί ποτέ για τις ανάγκες ενός videogame. Κατά τη διάρκεια της μακροσκελούς περιπέτειας συναντάμε ξεχωριστούς λαούς με τους δικούς τους θρύλους και το δικό τους τρόπο ζωής, ενώ ο κόσμος του παιχνιδιού έχει τόσες ιδέες και τόση φαντασία, που σε αρκετές περιπτώσεις συνειδητοποιούμε ότι άλλα παιχνίδια και ταινίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν σαν κεντρική ιδέα τους στοιχεία, που για το Dragon Age αποτελούν απλά ένα μικρό μέρος του μαγευτικού κόσμου του. Αξιοθαύμαστος είναι και ο τρόπος με τον οποίο το παιχνίδι μας κάνει να νιώθουμε ως κομμάτι του κόσμου αυτού, είτε εξαιτίας των επιλογών που κάνουμε, είτε λόγω μικρών λεπτομερειών, οι οποίες καταφέρνουν να δημιουργήσουν την απαιτούμενη ατμόσφαιρα.Αν και στην αρχή της περιπέρειας οι περισσότερες επιλογές από αυτές που κάνουμε είναι μάλλον εικονικές -αφού το παιχνίδι μας οδηγεί εκεί που θέλει- από ένα σημείο και μετά οι επιλογές έχουν αντίκτυπο στην εξέλιξη της ιστορίας και δεν περιορίζονται στο αν απλά θα αποδεχτούμε να ολοκληρώσουμε ή όχι ένα επιπλέον side quest. Επίσης, δεν υπάρχει κάποια ένδειξη, η οποία θα μας κρίνει και θα δείχνει πόσο "καλοί" οι "κακοί" είμαστε, κάτι που μας άρεσε, αφού συνήθως στα παιχνίδια που συμβαίνει αυτό προσπαθούσαμε να είμαστε είτε άγιοι, είτε δαίμονες.
Αντιθέτως, σε αυτή τη περίπτωση αισθανθήκαμε ελεύθεροι να αποφασίζουμε για κάθε περίπτωση ξεχωριστά, αν και βέβαια πολλούς θα τους καθοδηγήσει ο...έρωτας στην πορεία που θα ακολουθήσουν. Ενώ συζητάμε με κάποιον NPC, οι χαρακτήρες της ομάδας μας πολλές φορές ανακατεύονται στη συζήτηση και λένε την άποψη τους, ενώ υπάρχει μία ένδειξη που δείχνει πόσο αποδοκιμάζουν ή επικροτούν τις ενέργειες μας, κάτι που μπορεί να μας οδηγήσει είτε σε ερωτική σχέση με τους χαρακτήρες αυτούς, είτε σε ανταρσία μελών της ομάδας μας. Το βάθος των χαρακτήρων είναι εντυπωσιακό και οι απόψεις τους δεν περιορίζονται στο "σώσε τους όλους" ή "σκότωσέ τους", αλλά ο τρόπος που βλέπουν τα πράγματα αντικατοπτρίζει την κοινωνία από την οποία προέρχονται και τον τρόπο με τον οποίο μεγάλωσαν.Μάλιστα, σε μερικές περιπτώσεις που τα πράγματα φαίνονται απλά -όπως το να σκοτώσουμε κάποιο τέρας- είναι πιθανόν κάποιος χαρακτήρας να μας κάνει να...φιλοσοφήσουμε το θέμα. Μπορούμε επίσης να δωροδοκήσουμε τους χαρακτήρες για να μας συμπαθήσουν με αντικείμενα που βρίσκουμε ή αγοράζουμε, ενώ κάποια από αυτά ανοίγουν side quests που βασίζονται στους χαρακτήρες. Πρέπει να τονίσουμε, βέβαια, ότι τα δώρα αυτά βοηθούν μεν την κατάσταση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι τόσο σπουδία ώστε υποβιβάζουν τη σημασία της ταύτισης των απόψεων μας με τους χαρακτήρες.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου